On üçüncü seferinde, Zigetvar'da eceline yenik düşen Kanuni Sultan Süleyman, Otağ-ı Hümayun'da ölüm döşeğinde yatmaktadır.Çevresine toplanmış ve son görevlerini yapmakta olan Sadrazam,vezirler,paşalar,hekimbaşı ve din görevlisi son derece üzgündürler.Askerin moralinin bozulmaması için bu ölümü bir süre saklama kararı alırlar.Sonraki sahnede Muhteşem Süleyman'ın yaşam öyküsünün başladığı yıla dönülür.Gelecekte Osmanlı tahtına oturacak olan Şehzade Selim ve eşi Hafsa Hatun oğulları Süleyman'ın doğumuyla mutluluklarını katlamış, onun geleceği ile ilgili hayaller kurmaktadırlar. Kardeşleri ile taht kavgasına girmiş olan Şehzade Selim onları yenerek devletin başına geçeceğini ve ileride de tahtını oğlu Süleyman'a devredeceğini belirtir.Zorlu mücadelelerden sonra kardeşlerini saf dışı bırakarak tahta geçen Yavuz Sultan Selim, oğlu Süleyman'ı Saruhan (Manisa) sancakbeyi olarak atar.Şehzade Süleyman Manisa Sarayı'nda devlet yönetimi için eğitimini sürdürürken ilk eşi Mahidevran, ona Şehzade Mustafa'yı kazandırır.Genç şehzade Süleyman'ın yolu, gelecekte en yakın arkadaşı, sırdaşı, vezir-i azamı olacak Pargalı İbrahim ve hayatının en büyük aşkı Hürrem Sultan ile de burada kesişir.Şehzade Süleyman, babası Yavuz Sultan Selim'in ölümü üzerine Manisa'dan ayrılarak İstanbul'a gelir ve tahta çıkar.
