1990’lı yılların başından beri yoğun bir tempoda konserlerine ve kayıtlarına devam eden caz piaynisti Brad Mehldau en düzenli olarak üçlü formatından çalıştı. 1996 ylında topluluğuyla “Trio Sanatı” adını taşıyan beş albümlük bir dizi çıkaran Mehldau ayrıca solo piyano için “Elegiac Cycle” başlıklı solo bir albümü ve de solo ile üçlülerin bir arada bulunduğu “Places” adında bir albümü bulunuyor. Diğer Mehldau kayıtları arasında Jon Brion ile birlikte yaptığı “Largo”, basçı Larry Grenadier ve davulcu Jorge Rossy ile çıkardığı “Anything Goes” ve 2004 yılında çıkan “Brad Mehldau Live in Tokyo” sayılabilir.
Rossy ile on yıllık verimli bir dönemin ardından topluluğa davulcu Jeff Ballard”ın katılmasını takiben Mehldau Nonesuch markasıyla “Day is Done” (2005), “Brad Mehldau Trio Live” (2008), “Largo”nun bir devamı niteliğinde ve perküsyonist Matt Chamberlain, saksafoncu Joshua Redman ve Dan Coleman idaresindeki oda orkesstrası ile yaptığı “Highway Rider” (2010) albümlerini çıkardı.
2009-2010 ve 2010-2011 konser sezonlarında Londra’daki Wigmore Salonu dört konserlik caz dizisine küratör olarak atandı. Bu konserlerin ikisinde de icracı olarak bulundu. 2010 yılında Carnegie Salonu, 1995 yılında oluşturulan Richard ve Barbara Debs Besteciler Kürsüsü’ne Mehldau’yu seçti. Bu konuma seçilen ilk caz sanatçısı olan Mehldau’dan önce kürsüye Louis Andriessen (2009-2010), Elliott Carter (2008-2009) ve John Adams (2003-2007) seçilmişti.
